مهر ۲۱, ۱۳۹۵
برای حسین بن علی علیه السلام اما گوی «طلب اصلاح» در زمین تفتیده طف و در «گودال قتلگاه» قرار گرفته بود.
فین کاشان – مهدی رسولی فینی : علی بن ابیطالب، که درود خدا بر او باد، مخالف بود با خلافت ابوبکر. اما در نهایت تن به بیعت داد. کیفیت و دلیل این بیعت برای مردمان آن روزگار چندان اهمیتی نداشت. همین که بیعتی انجام شود، پرونده مخالفت، مختومه می شود.
حسن بن علی، که درود خدا بر او نیز باد، با ساز و برگ جنگی به مصاف معاویه رفت. ولی او نیز سرانجام بیعت کرد و تن به صلح نامه داد. باز هم کیفیت و حکمت آن بیعت و صلح نامه چندان موضوعیتی نداشت. زمین سیاست، مسابقه بسکتبال نیست که بعضی گل ها یک امتیاز داشته باشند و بعضی گل ها سه تا. در این زمین، بیعت، بیعت است و آثار ثابتی دارد، چه به اکراه انجام شود و چه به اشتیاق. زمین سیاست، به بازی فوتبال شبیه است. هر گلی، فقط یه امتیاز دارد. چه حاصل پنالتی باشد، چه حاصل پشت سر گذاشتن تک تک مدافعان. با بیعت علی بن ابیطالب و حسن بن علی، علیهما سلام، ایده ی خلافت دو بر صفر از ایده امامت پیش می افتد.
از نگاه شیعه، حکومت ابابکر و یزید، هر دو غاصبانه و نامشروع است. از نگاه جامعه ی آن دوران اما میان این دو حکومت تفاوتی شگرف وجود دارد. در منظومه ی فکری آن روز، و منظومه ی فکری اهل سنت این روزگار، ابابکر و معاویه، هر دو خلیفه ی مسلمین هستند و محترم و مشروع. یزید اما خلیفه مسلمین نیست. سلطانی است که بر مسلمین مسلط شده است. صد البته که یزید هم می توانست و هم می خواست که مشروعیتی مثل مشروعیت پدر داشته باشد. کافی بود بیعتی مثل بیعت علی بن ابیطالب با ابابکر، یا بیعت حسن بن علی با معاویه انجام شود. کافی بود حسین بن علی هم با یزید بن معاویه بیعت کند. بیعتی ولو به زور و اجبار و از سر ظاهر سازی. اما نشد. حسین نخواست و نشد.
از مرگ معاویه در ۱۲ رجب سال ۶۰ تا شهادت امام در ۱۰ محرم سال ۶۱، شش ماه زمان است. در تمام این مدت، تلاش دستگاه یزید، تحمیل شرایطی بر امام است تا او نیز تن به بیعت دهد. برای پدر و برادر امام، شرایط به گونه ای رقم خورد که گوی مصلحت در زمین بیعت افتاد. برای حسین بن علی اما گوی «طلب اصلاح» در زمین تفتیده طف و در «گودال قتلگاه» قرار گرفته بود. یزید هر چه کرد نتوانست از امام بیعت بگیرد، بنابر این مشروعیتی برای او ایجاد نشد. از فردای عاشوراست که قیام ها بر ضد بنی امیه، آغاز می شوند. این قیام ها، بیش از آنکه ثمره ی خون حسین بن علی باشند، ثمره ی بیعت نکردن او هستند. خون پاک حسین، علیه السلام، ثمرات ارزشمند و والای دیگری دارد که با این قیام های مقطعی، قابل قیاس نیستند.
بیعت کردن اگر چه فقط یک امتیاز دارد، اما بیعت ناکردن، شبیه پایان دادن به بازی با ضربه فنی است. با بیعت نکردن سیدالشهدا، بازی باخته به نفع ایده امامت به پایان می رسد.
Error: API requests are being delayed. New posts will not be retrieved for at least 5 minutes.
There may be an issue with the Instagram access token that you are using. Your server might also be unable to connect to Instagram at this time.
Click here to troubleshoot.
مرداد ۱۴, ۱۴۰۲ ۰
اعضای هیئت رئیسه سال سوم دوره...تیر ۱۰, ۱۴۰۲ ۰
اجتماع بزرگ عید غدیر در فین با...خرداد ۳۱, ۱۴۰۲ ۰
به مناسبت سالروز ازدواج حضرت علی...خرداد ۲۹, ۱۴۰۲ ۰
تیم والیبال هیئت شاهزاده علی...خرداد ۲۷, ۱۴۰۲ ۰
فیلم سینمایی «غریب» در راستای...آذر ۰۶, ۱۳۹۶ ۱۳
آبان ۲۵, ۱۳۹۵ ۰
آبان ۲۳, ۱۳۹۵ ۱
اردیبهشت ۱۶, ۱۳۹۵ ۰
بهمن ۰۸, ۱۴۰۲ ۰